روز میشمرم برای اومدن به جایی که خبری از تو نیست دیگه.

شاید باورتون نشه،

ولی نشستم سرِکلاسِ آزِ کامپیوتری که سرور پارسال حالِ آدم رو بهم میزد،

اما اینبار دیگه نه سرورِ حال بهم زن هست،نه اون درسهای حال بهم زنش.

اینبار با ذوق میشینم سرِ کلاسی که استادش سرور نیست و روز میشمرم که یکشنبه ها بیاد و این کلاس شروع شه.

پی نوشت:راستی،اینجا جدیدا سیستماش اینترنت داره و دارم با سیستمِ اینجا پست میذارم:دی

*.بچسپد به هشتگِ دلخوشیها کم نیست.

یاعلی.